Dag 6

Dag 6 Volstroff-Chateau des Salins 83km

Maakten we ons gisteren druk of we dag wel zouden overleven in de hitte, vandaag is er een ander natuurverschijnsel wat ons parten speelt: regen!!! Ik was om 0600 uur op en heb me lekker verzorgt in de douche. Daarna nog een halfuurtje liggen. Stefan sliep nog als een roos. De nacht was onrustig door enorme windhoos en onweersbui die over de camping trok.

Inpakken ging erg op het gemakje en om 0755 waren we bij de bar om onze bestelde broodjes in ontvangst te nemen. Wat croissants en wat stokbrood met jam en hup daar gingen we weer ook het Nederlandse stel Arne en Jantine zaten daar lekker hun brood te verorberen.

IMG_1718We vertrokken vol goede moed en naar Luttange gaan we de eerste klim op. Die wordt goed verteerd. En dan voelen we de eerste spetters. Snel jasjes en regenjassen aan. Spetteren wordt gestaag regenen, en dan doorregenen. Nu toch ook maar de dunne broeken aan. Pfff wat een weer. Bergop lekker warm en bergaf Koud!!!! Onze lichte goedkope regenjassen zijn echt in goed Frans “vagina avec des poires”. Daar moeten we nog een oplossing voor vinden.

Highlights van de dag; lunch in de abri, eten in de kapel, pet onder helm, 9% omhoog zonder stoppen, met 42 km per uur naar beneden, botsing en crash van Stefan, gezelschap van Nederlanders, Martine, Arne en Jantine. Uiteindelijk toch besloten om door te fietsen in plaats van eerder te stoppen. En zo gezegd zo gedaan, op en neer, wachtend op beter weer, krik krik klinkt het Brooks zadel, zweet, zweet weer een klimmetje, zoef en bibber, bibber naar beneden en dan weer omhoog. Ons fourage plan pannenkoeken en veel brood help ons door de dag. En ik vind dat we ons kranig hebben geweerd!!! De hele dag grauw en grijs met regenflarden en nevelslierten boven de bossen. Zelfs het beloofde uitzocht over de Vogezen en de Lorraine na 2km 5% omhoog wordt ons niet gegund, jammer. Nog even 9% omhoog en dan op weg naar ons eindpunt een soort reddingsboei langs de weg, overnachten voor fietsers, Rue Strassbourg in chateau Salins. Een soort van rode lap, daarheen! We rijden het dorp in en zien onze Nederlandse routegenoten in het cafe op de hoek. We sluiten ons even bij hun aan. Fijn om met lotgenoten te zijn in deze omstandigheden, Dat schept een band. Er is een derde bijgekomen, Marinka, die alleen de groene route naar Barcelona volgt, dapper.

IMG_1723Wij gaan vervolgens op zoek naar de gite, vinden hem, maar alles vol, en de eigenaar heeft de oplossing, die ik prima vindt. Een kamer met twee bedden en that’s it. We trekken de natte zooi uit en installeren ons. In overleg nemen ook Arne en Jantine plaats in onze ruime warme tent, en komen we er verder achter dat er in de stad een pizzeria is waar we vanavond in ieder geval warm kunnen eten. Joepie. Morgen een korte dag! En even uitgebreid shoppen op de route, we willen immers niet door de voorraad heen hahaha.

Gevoelens.

De wind en onweer waren spannend. Het was goed om alternatieven achter de hand te hebben. Ik voel trots en kracht, maar onderweg kou, angst, onzekerheid. Wat een achtbaan. Meer en meer zie ik onze reis als een avontuur in plaats van een plan dat uitgevoerd moet worden. Dat is wel cool. Ik voel ook dat ik scherp moet blijven. Vooral in de ochtend. Dan voel ik me eenzaam en is het lastig om alleen alle logistiek vorm te geven. Ook is er verbazing hoe het lichaam zich aanpast aan alle heuvels en we meer en meer kracht krijgen. Ook verbazing over hoe sterk we waren vandaag. De val botsing confronteerde me ook weer met hoe lastig het voor Stefan is om in te schatten. Zeker als je remmen het niet doen door de regen. Onmacht overmande mij, naast de schrik en het verdriet. Ik hou van Stefan en zie hoe hij zijn best doet. Ik ben diep onder de indruk hoe hij alle bergen verzet.

Hoofdstuk van Stefan

Regen, das pas erg de hele dag! Ik verlangde zelfs naar de brandende zon! Zeker voordat mijn remmen het begaven en ik ter aarde stort. Hoe dan ook, weer op weg, met veel hobbels en bergen. Komt er uberhaupt nog een vlak stuk?! Anyway, we dachten dat het ging opklaren, gaan we pauze houden in een kapel, begint het weer te storten! We halen chateau Salins en komen 2 andere mede fietsers tegen! Gezellig met z’n allen praten en uitrusten. Zo pizza en slapen. Morgen een korte dag! Yyyesss! Maar het landschap? We zullen zien.

Truste! Stefan 😉

 

Deel deze informatie: